نقش های دستوری انگلیسی (اسم، صفت، قید،ضمایر و صفات ملکی، فاعلی، مفعولی)

نقش های دستوری انگلیسی و مخصوصا ضمایر برای ایجاد الگویی گرامری و نحوی استفاده می شوند و هر کلمه در یکی از طبقه بندی های کلمات دستوری دسته بندی می شود. آیا تابحال به این فکر کرده اید که تقاوت صفت و اسم و ضمیر در زبان انگلیسی چیست؟ کاربردشان چه تفاوتی دارد؟

در این مقاله به بررسی این ۸ نوع کلمه دستوری در زبان انگلیسی و نقششان در جمله می پردازیم و با مثال هایی موضوع را بریتان روشن تر می کنیم با ما همراه باشید.

۱٫ اسم

اسم کلمه ای که با آن اشخاص، مکان ها، چیزها و ایده ها را صدا می زنیم. کلمات در زبان انگلیسی به دو بخش قابل شمارش و غیر قابل شمارش دسته بندی می شوند. مثال: Book، elephant، Italy

۲٫ ضمایر

ضمیر در زبان انگلیسی به عنوان نقش دستوری در زبان انگلیسی؛ کلمه یا عبارتی تعریف می شود که، به عنوان جایگزین برای یک اسم یا اصطلاح اسمی در ترجمه و نوشتن به کار می رود؛ که به عنوان پیش نویس ضمیر شناخته می شود. ضمایر کلمات کوتاه هستند و هر کاری که اسم ها انجام می دهند را می توانند انجام دهند.

در اصل یکی از ساختمان های یک جمله هستند. ضمایر کلمات دستوری هستند که بجای اسم در جمله قرار می گیرند؛ ضمایر در زبان انگلیسی نیز به چند دسته ضمایر فاعلی، ضمایر مفعولی، ضمایرملکی، ضمایر اشاره تقسیم می شوند.

ضمیر می تواند به عنوان یک فاعل، مفعول مستقیم، مفعول بی واسطه، و موارد دیگر عمل کند و جای هر شخص ، مکان ، حیوان یا چیز دیگری را در ترجمه متن ما بگیرد. بنابراین coffee تبدیل به it می شود ، Barbara (اسم) she می شود ، Jeremy (اسم) he می شود ، team به they تبدیل می شود و در جمله‌ی

Barbara drinks a cup of coffee every afternoon

می تواند به این جمله تبدیل شود:

She drinks a cup of it every afternoon

یا:

She drinks it every afternoon

در جمله سوم ضمیر it جایگزین cup of coffee شده است، و نه فقط coffee.

تیم متخصص کافه یادداشت، با تضمین کیفیت و تحویل به موقع آماده ارائه خدمات به شما عزیزان برای انجام پایان نامه دانشگاهی می باشد. با اعتماد به تیم ما، پایان نامه ایده‌آل خود را ارائه کنید. راهنمایی متخصصان ما در انتظار شماست. برای ثبت سفارش و مشاوره رایگان با شماره 09359816287 در تماس باشید.

اهمیت نقش های دستوری انگلیسی(ضمایر) چیست؟

بدون وجود ضمایر، ما پیوسته باید اسامی را تکرار کنیم، و این باعث می‌شود که گفتار و نوشتار تکراری باشد. نه اینکه عملاً دست و پا گیر باشد. به عنوان مثال بدون وجود ضمایر امکان مقایسه جمله اول و دوم به سادگی در تکرار نام یک شخص در ترجمه یک جمله مشخص می شود:

Barbara drinks a cup of coffee every afternoon; she likes to have it before dinner

Would be Barbara drinks a cup of coffee every afternoon, Barbara likes to have a cup of coffee before dinner

همانطور که مشاهده می کنید، استفاده از ضمایر به جریان جملات کمک می‌کند و آن‌ها را جالب‌تر می‌کند. مثال‌های ضمایر در جملات زیر برای شناسایی آسان است.

.Billy, Caren, and I were playing poker with friends -> We were playing poker with friends

.Ellie loves watching movies. -> She loves watching movies, especially if they are comedies

?Will Daniel be going to the circus with Sarah? -> Will he be going there with her

نقش ضمایر مختلف در یک پاراگراف ساده برای ترجمه

همانطور که از ابتدای مطلب گفته شد، ضمیرها معمولاً برای جایگزین کردن اسم ها استفاده می شوند، اما می توانند در بعضی از قیدها ، صفتها و ضمایر های خاص در ترجمه نیز جای بگیرند. تقریباً در هر زمان که به شخص ، حیوان ، مکان یا چیز دیگری اشاره می کنید، می توانید از ضمایر برای اضافه کردن توجه در ترجمه بهتر استفاده کنید، و گفتار یا نوشتار در حال ترجمه خود را بهتر جریان دهید. این مقوله در حین ترجمه یک متن از فارسی به انگلیسی یا نوشتن یک متن به طور روان به زبان انگلیسی اهمیت پیدا می کند، و در حقیقت مهارت شما را نشان می دهد.

تقریباً در همه‌ی موارد ، ضمیر باید از اصطلاحاتی به نام مرجع ضمیر پیروی کند. این اساساً بدان معنی است که ضمیر فقط در زمینه اطلاعات قبلی درباره اسم قابل درک است. به عنوان مثال، اگر از ضمیر she در ترجمه یک جمله استفاده کنیم ، فقط می توانیم بفهمیم که او کیست ، بنابراین یک مرجع ضمیر، که شاید نام آن شخص باشد ، معمولاً در ابتدا جمله ارائه می شود.

در مثال بالا Barbara drinks a cup of coffee every afternoon ، اگر ما هرگز به چیزی که باربارا می نوشید یا حتی نام وی اشاره نمی کردیم، مثلا She drinks it every afternoon خواننده به طور کلی گیج می شود؛ و تعجب می کند که she کیست و it چه نوع نوشیدنی خواهد بود؟ شربت، آب، لیموناد یا غیره؟ پس اهمیت مرجع ضمیر در ترجمه و درک جمله نقش موثری ایفا می کند.

انواع نقش های دستوری ضمیر زبان انگلیسی

انواع ضمایر در زبان انگلیسی کدامند؟

ضمایر می توانند به چند دسته تقسیم شوند، و کاربرد هریک از انها می تواند متفاوت باشد. برای شناخت هرکدام به طور جداگانه برای درک ترجمه بهتر با این مطلب همراه باشید.

ضمایر نامشخص در زبان انگلیسی

کسانی که به یک یا چند شئ ، موجودات یا مکان های نامشخص اشاره می کنند. مانند someone, anybody, nothing. به مثالهای زیر توجه کنید که هیچ موقعیت مشخصی برای ضمایر نامعین در ترجمه یک جمله وجود ندارد. ضمایر نامشخص:

Anyone, Somebody, Whichever, Whoever, Other, Something, Nobody,

• Would anyone like a coffee?
• Take whatever you like. Jamie took one cookie and Ben took the other

ضمایر نامشخص همچنین می تواند برای ایجاد جملاتی استفاده شود که تقریباً انتزاعی هستند.

ضمایر انعکاسی در زبان انگلیسی

مواردی که مقدم بر ضرب المثل، صفت، ضمیر یا اسمی است که به آنها اشاره دارد و به self یا selves ختم می شوند. ضمیرهای بازتابنده در ترجمه برای مراجعه به موضوع یا بند یک جمله استفاده می شوند. این ضمایر شامل موارد زیر هستند:

Myself, yourself, himself, herself, itself, ourselves, yourselves, themselves

مثال:

• Count yourselves
• Annie only had herself to blame

ضمایر نسبی در زبان انگلیسی

ضمایر نسبی در زبان انگلیسی که به اسامی ذکر شده در گذشته برای ترجمه اشاره دارند ، برای معرفی یک بند صفت (نسبی) اقدام می کنند. آنها معمولاً پس از یک اسم ظاهر میشوند تا به روشن شدن جمله یا دادن اطلاعات اضافی کمک کنند. این ضمایر شامل: who, which, that, whom, whose هستند. کاربرد این کلمات (wh) در سوالی کردن انگلیسی نیز جالب است. به جمله زیر دقت کنید:

The man who stole the car went to jail.

ضمیر نسبی who برای رجوع به اسم مرد عمل می کند. در حقیقت این کار برای شناسایی مرد به عنوان هر شخصی نیست، بلکه کسی است که اتومبیل را به سرقت برده است. مثالهای ضمایر در جمله های زیر برای شناسایی آسان آورده شده اند:

• The table, which sits in the hallway, is used for correspondence
• The car that crashed into the wall was blue

ضمایر متقابل در زبان انگلیسی

این ضمایر اقدامات یا روابط متقابل را بیان می کنند. فقط دو ضمیر متقابل در انگلیسی وجود دارد: one another  و  each other.

آن‌ها عمدتا برای توقف تکرار غیر ضروری در یک جمله استفاده می‌شوند، و اعلام می کنند که اقدامات اشتراکی و متقابل برای بیش از یک نفر یا یک چیز در حال رخ دادن است.

John and Mary gave each other gifts

استفاده از each other  به ما این امکان را می دهد که جمله کارآمدتری را ترجمه کنیم: John gave Mary a gift and Mary gave a gift to John آیا این جمله بهتر است یا جمله ای که در بالا نوشته شده است؟

ضمایر فاعلی: ضمایر فاعلی نقش دستوری هستند که بجای فاعل در جمله می نشینند.

I, you, he, she, it, they, we, you

من، او( مرد، زن، حیوان و اشیا)، تو، ما، آن، آنها، ما، شما

 you are so generous، it (an animal) attacked me

نکته: در زبان انگلیسی برای حیوانات و اشیا از ضمیر فاعلی it استفاده می شود.

ضمایر مفعولی: ضمایر مفعولی ضمایری هستند که بجای مفعول در جمله می نشینند.

 me, you, him, her, it, us, you, them

به من، به او (مرد، زن، اشیا و حیوان)، به ما، به شما، به آنها

she paid you، she thanks me، I attacked it (an animal)

ضمایر ملکی: ضمایر ملکی یکی از نقش های دستوری انگلیسی هستند که نشان می دهند چیزی به شخصی تعلق دارد.

mine, yours, his, hers, its, ours, yours, theirs

مال من، مال تو، ما او (مرد، زن، اشیا و حیوان)، مال ما، ما شما و ما آنها

that (the book) is mine

نکته: ضمایر ملکی را با صفات ملکی انگلیسی اشتباه نگیرید. همانطور که گفتیم ضمایر بجای اسم می نشیدند اما صفات پیش از اسم می آیند. به مثال زیر توجه کنید

The book is hers کاربرد ضمیر ملکی (ترجمه: این کتاب مال اوست)

This is her book کاربرد صفت ملکی (ترجمه: این کتابِ اوست)

. صفات ملکی شامل my, your, his, her, its, our, your, their می شود و زبان انگلیسی حتما قبل از اسم می آید. بار دیگر به مثال های بالا توجه کنید.

ضمایر اشاره: ضمایر اشاره همانطور که از اسمش پیداست برای اشاره به اشیا استفاده می شود که خود به دو دسته اشاراه به دور و اشاره به نزدیک تقسیم می شود.

This, these (این، اینها)

That, those (آن، آنها)

۳٫ صفات

صفات نقش دستوری هستند که چگونگی اسم یا ضمیر را توضیح می دهند، همانطور که قبلا هم گفته شد صفات تفضیلی قبل از اسم می آیند. مثال:  purple, big, fat, ugly

۴٫ افعال

افعال کلماتی هستند که نشان دهنده انجام کاری، بودن یا حالتی از بودن هستند. افعال خود نیز شامل افعال مودال، افعال کمکی، افعال معلوم، افعال عبارتی، افعال مجهول، افعال ماضی و… می شوند که شناسایی و توضیح آن نیاز به بخشی جداگانه دارد.

۵٫ قید

قیدها کلمات دستوری هستند که درمورد چگونگی انجام عمل (فعل) توضیحاتی می دهند و به خواننده در مورد اینکه عملی چه وقت، کجا و چجور انجام شده است خبر خواهند داد.

قیدهای تکرار مثل always, often, sometimes, once in a week, twice in a week, never, seldom قبل از فعل و باقی قیدها معمولا در آخر جمله جای می گیرند.

He always does his homework

He did his homework slowly

۶٫ حرف ربط

حروف ربطی به کلمات دستوری گفته می شود که نقش اتصال کلمات یا گروهی از کلمات یا جملات را ایفا می کنند، جملات را کامل کرده یا در مورد آن توضیحی اضافه می دهند و شامل and, or, because, although, whether و… می شوند.

۷٫ حروف اضافه

حروف اضافه که حروف معرفه و نکره انگلیسی جزئی از آنها هستند حروفی هستند که رابطه بین یک اسم یا ضمیر را با کلمه ای دیگر نشان می دهند. حروف اضافه در زبان انگلیسی فراوانی بالایی دارند. این کلمات به صورت های مختلف در جمله استفاده می شود. مثال: in, at, on, between, from, along

۸٫ حروف ندا

کلماتی دستوری تک و آوایی که معمولا بیانگر یک نوع احساس هستند. مثال: wow! Ah! Oh! No!

نقش های دستوری انگلیسی که در بالا هرکدام برای توضیح نیاز به مقاله ای جداگانه دارند و در این بخش به صورت کلی به آنها پرداخته شد.

  منبع:

https://www.gingersoftware.com/content/grammar-rules/pronouns-2

کافه یادداشت

تیم پژوهشی کافه یادداشت کار خود را از سال ۱۳۸۹ به مدیریت آقای احسان عطایی فارغ التحصیل رشته مترجمی زبان انگلیسی از دانشگاه امام رضا (ع) مشهد آغاز کرد؛ زمینه فعالیت های این تیم از ترجمه و خلاصه سازی شروع شده و به مشاوره در انجام پروپوزال، پایان نامه، مقالات دانشگاهی و سمیناری ختم می شود.